Według prorosyjskich separatystów w ostrzale ośrodka kultury i trolejbusu w Doniecku zginęło co najmniej siedem osób.
„Pięć ofiar śmiertelnych pociągnął za sobą atak na ośrodek, a co najmniej dwie kolejne osoby zginęły, gdy pocisk artyleryjski trafił w trolejbus, oddalony od miejsca pierwszego ostrzału o 1 km” – oświadczyli wspierani przez Rosję rebelianci na stronie internetowej donieckiego ratusza.”
Mój komentarz na Interii (do jednego z materiałów):
„Wg separatystów” ciągle używa się takiej sofistyki. Przy przekazywaniu informacji sygnowanych kijowskimi władzami rzadko pojawia się „wg rządu w Kijowie” – jaką mamy gwarancje tak naprawdę kto mówi prawdę? Ja mam wiadomości akurat z „obu rąk” i z Kijowa i z Donbasu, ale mam tą przyjemność znać język rosyjski – niewielu czytających młodych ludzi u nas może pochwalić się tą znajomością. Generalnie dostrzegam wiele manipulacji w przekazywaniu informacji – prób wywierania takiego a nie innego widzenia sytuacji. Tymczasem giną cywile – i to głównie giną z powodu ostrzału wojsk ukraińskich. Ponieważ to oni nacierają militarnie na tamte rejony nie na odwrót. Jedyna szansa – wprowadzenie wojsk ONZ i linia demarkacyjna – to jest szansa zakończenia walk. Ale tego boi się rząd w Kijowie – ponieważ… będzie to usankcjonowanie podziału.”
W skrócie:
Pewne kwestie (bądź inne elementy) są ważne dla odbiorców, powodują też powstawanie opinii na podstawie informacji – tą prawidłowość określamy jako: pierwszeństwo uwagi (priming). Odbiorca z punktu widzenia psychologi ma selektywną uwagę. Ograniczona pojemność Odbiorcy (domena publiczna) powoduje, że nie jest w stanie skupić się na wszystkich sprawach i wydarzeniach każdego dnia. Ludzie ograniczają się do prostych zasad wyrażania swojej opinii. Działają intuicyjnie.
Masmedia zatem kreują opinie i postawy odpowiednio dobierając informacje w kluczu emocjonalnym.
Rola TV w społeczeństwie; pierwszeństwo uwagi i „uramowienie” (zagadnień poruszanych w przekazywanej informacji, w bloku informacji), następuje istotny wpływ na publiczne oceny i interpretacje, (wykreślając z racjonalnej analizy informacji [za pomocą logiki] przypisywanie ważności – przyswajanym informacjom) Kwestia jest tak przedstawiana przez media, że jej atrybuty (elementy) powodują kształtowanie i silny wpływ na nasz punkt widzenia i nasze opinie na temat poruszanej kwestii w informacji. Stosuje się działanie przejść – stopniowania emocji(od szarości do kolorów), tak samo wygląda to w stopniowaniu informacji – celem ma być konkretny efekt emocjonalny, wywołanie silnych uczuć (w zależności od potrzeb).
Podczas wyborów ma to szczególne zastosowanie, społeczeństwo, poszczególne grupy społeczne korzystają z informacji o dużej wartości w momencie podejmowania decyzji (emocjonalne podbarwienie), wybór nie dzieje się na podstawie całego zasobu możliwej dostępnej wiedzy, przez grupy ludzkie.
A więc: Działając w ten sposób, media zwracają uwagę na niektóre kwestie (przyciągają, hipnotyzują działaniami medialnymi odbiorcę), a inne ignorują (nie podają, ukrywają, wycinają pewne informacje) tym samym wpływają na standardy, według których oceniani są: politycy, prezydenci, rządy, ich polityka, czy też kandydaci na urzędy polityczne.
Jest to manipulacja nie wprost. Trudna do wykrycia i zauważenia. Jednak możliwa. Występuje ona w masmediach na wszystkich poziomach z różnym natężeniem.
Co więcej rolę agenda-setting w osiąganiu w społeczeństwach konsensusu i jednomyślności (w danej zbiorowości) jest połączona z procesem (uwaga!) podnoszenia-obniżaniaważności konkretnych poruszanych kwestii w określonym przedziale czasowym pośród całej społeczności.
Jak widzieć media, jak widzieć dziennikarzy przez pryzmat agenda-setting?
W przypadku krytyki mediów społeczne konsekwencje działań (praktyk) dziennikarskich widzimy poprzez następujące elementy, które wpływają na odbiorcę:
-prezentowany punkt widzenia,
-styl relacji medialnych,
-wpływ (na odbiorcę).
Jak wygląda tradycyjny punkt widzenia krytyki mediów?
Główny punkt widzenia i płaszczyzna analizy praktyk dziennikarskich to: zawartość rzetelności i bezstronności w przekazywanej informacji dziennikarskiej.
Które z tych punktów widzenia szerzej określają możliwości wpływu na odbiorcę? Dokładniej precyzują stan? Wskazują na możliwości działań dziennikarskich na grupy społeczne? Mogą je szeregować – pokazując faktyczne możliwości kreowania przekazów dziennikarskich?
Wydaje się to oczywiste.
Polecam, szczególnie fragment wypowiedzi: „wg. mediów ukraińskich: „…konwój OBWE zmierzający na miejsce katastrofy został ostrzelany”, – Ja nic nie widziałem, a jechałem w konwoju…”
Dalej jest równie ciekawie…
Polecam
